Zenuwpijn

Wat is zenuwpijn?

Wanneer een zenuw beschadigd raakt, ontstaan er spontane prikkels en kortsluiting in de zenuw. Beschadiging kan optreden door lichamelijk letsel, verdrukking van de zenuw (zoals bij een hernia) of een ontsteking in de zenuw. Dit is de oorzaak van zenuwpijn. Bij zenuwpijn treden er pijnscheuten op in het gebied van de aangedane zenuw. Neuropatische pijn en neuropathie zijn andere benamingen voor zenuwpijn.

Hoe voelt zenuwpijn?

De pijnscheuten kunnen heftig zijn en ook borend of scherp. De pijn gaat vaak samen met een branderig of prikkelend gevoel. Zenuwpijn kan continu zijn of opkomen na een kleine prikkel zoals aanraken, contact met kleding of bewegen.

Voorbeelden van soorten zenuwpijn

• Fantoompijn; pijn na amputatie van een lichaamsdeel in dat verdwenen lichaamsdeel door het doorsnijden van de zenuwen.
• Aangezichtspijn (trigeminusneuralgie); aanvallen van pijnscheuten in het gezicht door aantasting van de nervus trigeminus (vijfde hersenzenuw).
• Pijn na gordelroos (postherpetische neuralgie); het herpes zoster virus wat waterpokken veroorzaakt, is achtergebleven in de zenuwen van de huid.
• Polyneuropathie; hierbij zijn de uiteinden van de zenuwen in armen en benen aangetast. Deze pijn komt vaker voor bij mensen met diabetes.

Wat is de behandeling van zenuwpijn?

Zenuwpijn is moeilijk te behandelen. Bij zenuwpijn werken normale pijnstillers niet of nauwelijks. Wel kunnen andere medicijnen werken zoals anti-epileptica en tricyclische antidepressiva. Deze middelen grijpen in op de prikkelverwerking in de zenuwen en hersenen. Helaas vermindert de pijn vaak niet genoeg met slechts één medicijn en zijn er meerdere middelen nodig. Hiernaast zijn er soms andere behandelingen mogelijk zoals neurochirurgie, ruggenmerg- en hersenstimulatie, transcutane elektrische zenuwprikkeling (TENS) en psychologische en bezigheidstherapie.

Medicijnen bij zenuwpijn

• Tricyclische antidepressiva (TCA); dit zijn de voorkeursmiddelen bij continu optredende zenuwpijnen. Voorbeelden zijn amitriptyline en nortriptyline. Met amitriptyline is het meeste onderzoek gedaan, maar bij ouderen gebruiken we liever nortriptyline (in verband met de mogelijke bijwerkingen).
• Anti-epileptica; wanneer TCA’s niet goed genoeg werken of niet gewenst zijn, komt een anti-epilepticum in aanmerking. Gabapentine heeft de voorkeur.
• Opioïden, deze zijn wisselend effectief.
• Capsicumcrème verstoort de overdracht van pijnprikkels aan de hersenen, maakt de huid plaatselijk gevoelloos en verlicht de pijn. Het effect treedt meestal op binnen twee tot vier weken, maar soms duurt het langer. Werkt in het bijzonder bij neuropatische pijn na een herpesinfectie en bij HIV. Bijwerkingen zoals branderige en rode huid beperken het gebruik.